Oktay Rifat - (Freedom has hands)

FREEDOM HAS HANDS

1
Proudly they were running, our horses
Toward the calm sea

2
The way the pigeons were flying
Perhaps it’s the happiness of freedom!

3
Kissing was forbidden, did you know,
To think
To fight for labor work force, was forbidden!

4
They separated the product from its tree
Selling it as much as it sells at the bazaars
The branches of effort broken

5
Light is blinding, they say,
Freedom a ticking bomb.
The ones who break our light
And put a arson on freedom are themselves!
When we reach for it they want it to explode,
And burn.
There are minefields
Bread and water sit in the darkness.

6
Freedom has hands,
Eyes, feet,
To wipe away its sweat
To see tomorrow,
Headed toward equality.

7
I’m a cage, you’re ivy;
Twine as much as you can twine

8
This is a love for freedom,
It only takes one to see it once
It’s a piece of clothing that will last
It’s a dream that is the truth

9
Brave drivers of the historic movement
Workers, the bees of the world’s beehive
Flying around a piece of dark bread
Brothers who bring freedom to our world.
With the thoughs of that bread they wake up,
With the thoughts of that bread the nights meet mornings;
With that sun we can reach freedom.

10
This hope is the door to being free;
A tiny crack into happy days.
This happiness is the light of better days;
It reflects upon us quietly, frightened.

Come, people of my nation,
To the doors of freedom are like a branch;
Behind it, the sky is blue.

Oktay Rifat (10 June 1914 – 18 April 1988) was a Turkish writer and playwright, and one of the forefront poets of modern Turkish poetry since the late 1930s.

http://en.wikipedia.org/wiki/Oktay_R%C4%B1fat_Horozcu

Translation: http://rucore.libraries.rutgers.edu/rutgers-lib/25875/PDF/1





ELLERİ VAR ÖZGÜRLÜĞÜN

1
Köpürerek koşuyordu atlarımız
Durgun denize doğru.

2
Bu uçuş, güvercindeki,
Özgürlük sevinci mi ne!

3
Öpüşmek yasaktı, bilir misiniz,
Düşünmek yasak,
İşgücünü savunmak yasak!

4
Ürünü ayırmışlar ağacından,
Tutturabildiğine,
Satıyorlar pazarda;
Emeğin dalları kırılmış, yerde.

5
Işık kör edicidir, diyorlar,
Özgürlük patlayıcı.
Lambamızı bozan da,
Özgürlüğe kundak sokan da onlar.
Uzandık mı patlasın istiyorlar,
Yaktık mı tutuşalım.
Mayın tarlaları var,
Karanlıkta duruyor ekmekle su.

6
Elleri var özgürlüğün,
Gözleri, ayakları;
Silmek için kanlı teri,
Bakmak için yarınlara,
Eşitliğe doğru giden.

7
Ben kafes, sen sarmaşık;
Dolan dolanabildiğin kadar!

8
Özgürlük sevgisi bu,
İnsan kapılmaya görsün bir kez;
Bir urba ki eskimez,
Bir düş ki gerçekten daha doğru.

9
Yiğit sürücüleri tarihsel akışın,
İşçiler, evren kovanının arıları;
Bir kara somunun çevresinde döndükçe
Dünyamıza özgürlük getiren kardeşler.
O somunla doğrulur uykusundan akıl,
Ağarır o somunla bitmeyen gecemiz;
O güneşle bağımsızlığa erer kişi.

10
Bu umut özgür olmanın kapısı;
Mutlu günlere insanca aralık.
Bu sevinç mutlu günlerin ışığı;
Vurur üstümüze usulca ürkek.

Gel yurdumun insanı görün artık,
Özgürlüğün kapısında dal gibi;
Ardında gökyüzü kardeşçe mavi!

Oktay Rifat

Members of the Student Nonviolent
Coordinating Committee (SNCC)
sing freedom songs during
the March on Washington, 1963, by Danny Lyon