Deniz'e
Bütün bir gün gözlerinin içindeydim
Orada gördüm ne varsa
Bir trenin karlar içinde gittiğini
Havalanışını bir kuşun
Yaprağın ucuna dokunan ışığı
Sokakların yalnız çocukları olan kedileri
Ağaçları sonra
Dağların doruklarını
Kıtaları boydan boya geçen ırmakları
Denizleri, sonsuzluğunu onların
Ben ne gördümse hep
Yalnız senin gözlerinde gördüm
Nasılsa elini tutmuştum bir ara
Kokun sinmiş elime
Güller açıyor şimdi avuçlarımda
İnanalım denizin kıyıya bıraktıklarına
Kabuklarına, taşlarına
Kumlarına onun
İnanalım sevginin başlangıcına
(18.07.2016)
Erdinç Durukan
 |
| My work |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder