Little poppies, little hell flames,
Do you do no harm?
You flicker. I cannot touch you.
I put my hands among the flames. Nothing burns
And it exhausts me to watch you
Flickering like that, wrinkly and clear red, like the skin of a mouth.
A mouth just bloodied.
Little bloody skirts!
There are fumes I cannot touch.
Where are your opiates, your nauseous capsules?
If I could bleed, or sleep!
If my mouth could marry a hurt like that!
Or your liquors seep to me, in this glass capsule,
Dulling and stilling.
But colorless. Colorless.
[1962]
Sylvia Plath
AMAPOLAS EN JULIO
Pequeñas amapolas, llamitas infernales,
¿es que daño no hacéis?
Se apagan y reviven. No puedo tocarlas.
En su fuego pongo las manos. Nada se incendia.
Contemplarlas me consume
Llameando así, su rojo ajado y brillante como piel
de alguna boca.
¡Una boca recién ensangrentada
pequeñas faldas sangrientas!
Hay efluvios que no puedo asir.
¿Dónde están tus opios, tus asquerosas cápsulas?
¡Si pudiera desangrarme y dormir! —
¡Si pudiera mi boca unir a una herida así!
Oh, vuestros líquidos rezuman en mí, cápsula de vidrio
Apagándose y aquietándose.
Mas, sin color, sin color. Descoloridamente.
[1962]
Sylvia Plath
PAPAVERI A LUGLIO
Piccoli papaveri, piccole fiamme d’inferno,
Non fate male?
Guizzate qua e là. Non vi posso toccare.
Metto le mani tra le fiamme. Ma non bruciano.
E mi estenua il guardarvi così guizzanti,
Rosso grinzoso e vivo, come la pelle di una bocca.
Una bocca da poco insanguinata.
Piccole maledette gonne!
Ci sono fumi che non posso toccare.
Dove sono le vostre schifose capsule oppiate?
Ah se potessi sanguinare, o dormire! -
Potesse la mia bocca sposarsi a una ferità così!
O a me in questa capsula di vetro filtrasse il vostro liquore,
Stordente e riposante.
Ma senza, senza colore.
[1962]
Sylvia Plath
COQUELICOTS EN JUILLET
Petits coquelicots, petites flammes d’enfer,
Vous ne faites pas mal ?
Vous tremblez. je ne sais pas vous toucher.
Je mets les mains dans les flammes. Rien ne brûle.
Et cela m’épuise de vous regarder
Trembler comme ça, rouge vifs et froissés comme une bouche.
Une bouche que l’on vient d’ensanglanter.
Oh ! petites jupes sanglantes !
Il y a des vapeurs que je ne peux toucher.
Où est votre opium, où sont vos capsules ecoeurantes ?
Si je pouvais saigner, ou dormir !—
Si ma bouche pouvait épouser une blessure pareille !
ou vos sucs distiller pour moi, dans cette capsule de verre,
Une stupeur, un apaisement.
Mais pas de couleur. Pas de couleur.
[1962]
Sylvia Plath
TEMMUZ'DA GELİNCİKLER
Küçük gelincikler, cehennemin küçük alevleri,
Zarar vermez misiniz?
Titreşirsiniz. Dokunamam sizlere.
Ellerimi alevlerin arasına koyarım. Hiçbir şey yanmaz.
Ve tüketir beni böylesine titreştiğinizi
İzlemek, kırışıklıklarınız ve saf kızıllığınız, ağızdaki deri gibi.
Bir ağız henüz kanadı.
Küçük kanlı etekler!
Dokunamayacağım duman vardır.
Nerede afyonlarınız, tiksindirici kapsülleriniz?
Kanayabilsem, ya da uyuyabilsem! –
Ağzım evlenebilse böylesi bir yarayla!
Ya da özsularınız sızsa içime, bu cam kapsülde,
Cansızlaştırarak ve dindirerek.
Fakat renksiz. Renksiz.
[1962]
Sylvia Plath
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
 |
| Sunset Poppies by James Shepherd |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder